Wiebe Tolsma HC van 1992 tot 2015               Mcn Oner Hamarcu, Mcn Jaap Vastenburg,

                                                                           Hc Wiebe Tolsma en Hc Aad van der Bor

Beelden van mijn laatste rit: Handruk van een dankbare reiziger en van mijn zoon te Leeuwarden met mijn vroegere mentor HC Hans Leijssenaar.

Met Ron Zoethout Mcn van mijn laatste rit Zwolle- Leeuwarden. De Amso (ass. manager S & O) Frans Sonders knipt mijn stropdas af.

                                                                                                              Anouk

22-03-2019 overleed Koning Ekow Sey tevens (hulp)conducteur.  

Koning Ekow Anthony Sey overleden.

Hij heeft eerst gewerkt bij de Wagon Lits en verkocht koffie en gevulde koeken met een big smile en kon met zijn vriendelijke uitstraling alles verkopen wat hij in zijn wagentje had. Na de opheffing van de Wagon Lits kwam hij bij de NS werken en werd treinsurveillant, een soort hulpconducteur.

Een zeer vriendelijke en behulpzame man. Hij heeft de 70 jaar net niet gehaald.                                                                                        Wiebe Tolsma

 

Ekow werd in 1949 geboren in Cape Coast, een grote stad aan de Golf van Guinee in het zuiden van Ghana. Zijn vader en moeder kregen 10 kinderen en Ekow werd geboren als derde zoon in de rij.  Hij is stamhoofd van de Dagamba-stam voor de regio Cape Coast. In deze uitgestrekte regio behoren duizenden mensen tot zijn stam. In 1991 stierf zijn vader op 116-jarige leeftijd.

Het koningschap ging automatisch over op de oudste zoon. Maar al in 1996 overleed deze, kort na de tweede zoon. Vanaf dat moment was Ekow de nieuwe koning. 

Hij volgde aan de universiteit van Cape  Coast een nogal exacte studie. Twintig jaar lang werkt hij vervolgens als wetenschappelijk medewerker aan deze universiteit. Zo leerde hij Reinke kennen. In 1971 kwam Reinke voor haar doctoraalstage naar Ghana. Ze werkte mee aan een sociologisch onderzoek dat werd gedaan vanuit de universiteit van Leiden. 

Als tolk en mede-onderzoeker assisteerde Ekow haar daarbij. De daarop volgende jaren bleven ze contact houden. Nadat Reinke in 1982 weduwe was geworden werd het contact intensiever. In 1989 ‘nam ze me mee naar Nederland’ vertelde hij.

Ekow volgde een inburgeringscursus en oriënteerde zich op verschillende banen, maar kwam bij de NS terecht. Twintig jaar. Ekow ging gewoonlijk elk jaar terug naar zijn vaderland om zijn rol als koning te vervullen, huwelijken te sluiten en op te treden bij conflicten. Gelukkig had hij in Ghana assistenten die veel praktische zaken in zijn naam konden regelen. Via de telefoon en mail gaf hij instructies. Door ziekte van zijn schoonmoeder en vrouw heeft hij sinds 2012 niet meer naar Ghana kunnen reizen.

Hieronder beelden van de uitvaartdienst. Veel oud-collega's waren aanwezig.

                Tijd voor koffie                                 De overgang van postkoets naar spoortrein

HC Stuiver dacht in Asd Watergraafsmeer een stukje mee te rijden met een optrekkende goederentrein doch het was een vertrekkenden. Hij zat op een buffer. Het was winter dus koud. En hoe hard hij ook schreeuwde bij posten en stations, hij werd pas in Apeldoorn uit zijn benarde positie bevrijd. Sindsdien was zijn bijnaam "de bufferconducteur". 

Een leuk, positief verhaal van een bankmedewerker die hoofdconducteur wordt.

Jacques (60) had een dikke baan bij de Rabobank, nu gaat hij aan de slag als hoofdconducteur. 

Van bankmedewerker naar treinconducteur. Geboren en getogen Utrechter Jacques Peeters (60) maakt de stap, na 33 jaar Rabobank. Eind februari hoopt hij de opleiding af te sluiten en zijn eerste trein zelfstandig te laten vertrekken. ,,Beetje sfeer maken, dat is leuk.’’

Uit het AD. Hans van den Ham 22-01-23, foto's Angeliek de Jonge.

Aan het eind van uw carrière bij de bank was u communitybanker. Wat hield dat in?
,,Dat ik in de stad Utrecht voor de Rabobank het gezicht was. Begonnen aan de balie met de klanten, door naar het adviseren van bedrijven en ondernemers. Het was een fantastische baan.’’

Maar er was ook een reden om te vertrekken.
,,Toen ik bij de bank begon deed de eerste geldautomaat zijn intrede, voorbode van de verdere digitalisering en automatisering. Het resulteerde in steeds minder kantoren en klantencontacten. En ik hou van contact met mensen. De bank en ik zijn uit elkaar gegroeid.’’

Meteen bij de NS aan de bel getrokken vanwege een jongensdroom?
,,Nee hoor, dat is het nooit geweest. Al kwam mijn familie van vaders kant naar Utrecht om bij de NS te werken en van moeders kant om bij Werkspoor aan de slag te gaan. Dus het zit wel in de genen. Nadat ik in 2019 bij de Rabo vertrok, heb ik voor een financieel adviesbureau gewerkt. Maar dat was weer vooral op kantoor met cijfertjes bezig zijn.

Ik wilde wat anders.’’

En toen?
,,Toen zag ik de advertentie van de NS. Ik heb online naar ervaringen van andere mensen gezocht en ben ook naar het Centraal Station in Utrecht gegaan. Daar staan altijd machinisten en conducteurs te wachten tot ze aan het werk gaan. Ze waren positief en vertelden dat je veel vrijheid hebt en zo actief kunt zijn als je zelf wilt. Dat sprak me aan. Toen was het tijd om de NS te benaderen.’’

Maar niet om machinist te worden.
,,Nee, want die zit in zijn cabine en ik wil graag met mensen werken. Als conducteur kan dat. Je hebt veel contact, bent in beweging en het is afwisselend werk. Heerlijk: onderweg door Nederland en onder de mensen. Je volgt het ritme van de dag: eerst de vroege werkers, dan studenten, de dagjesmensen. En daarnaast toeristen, voetbalsupporters of bezoekers van een concert van de Toppers. Constant andere klanten waar je op moet inspelen. En altijd de veiligheid voorop.’’

Hoe benadert u de reiziger?
,,Soms ben ik begeleider, soms agent of voorlichter. Je moet de klanten figuurlijk knuffelen. Als ik een ouder stel controleer zeg ik: ‘Hé, allebei om 9.32 uur in Geldermalsen ingestapt. Dit is toch geen date hè?’ Dan lachen ze en zeggen dat ze al veertig jaar getrouwd zijn. Beetje sfeer maken, dat is leuk.’’

Financieel is het een flinke stap terug, schat ik in.
,,Klopt, zeker bruto. Maar in ons land is het verschil netto weer een stuk minder groot. Ik verdien straks zo’n 2850 bruto. Netto valt dat reuze mee en ik zit in een levensfase dat het kan. Mijn vrouw werkt ook, de kinderen zijn uitgevlogen en de hypotheek is bijna afbetaald.’’

Over werken bij NS zijn ook wat minder positieve punten te noemen. Zoals diensten draaien bij nacht en ontij….
,,Haha, dat dacht ik ook toen ik tijdens de vorstperiode om een uur of vijf en bij min 8 op mijn fiets zat. Maar ach, in het voorjaar en de zomer lijkt het me heerlijk tussen de fluitende vogels. En grote voordeel van een vroege dienst: je bent op tijd weer thuis.’’

…hoge werkdruk en dito ziekteverzuim…
,,Dat komt met name door personeelstekort. De roosters zijn erg strak, hoorde ik, om iedereen maximaal in te zetten. Tja, ik ken de oude situatie niet en er wordt hard aan gewerkt.’’

...en reizigers klagen veel en er is steeds meer agressie.
,,Dat is inderdaad een uitdaging. Morgen heb ik daar toevallig een examen over. We besteden er veel aandacht aan en trainen met acteurs hoe we met agressie of dronkenschap om moeten gaan. Ik heb zelf meegemaakt dat mensen met oortjes in vlak voor vertrek aan komen rennen als alleen mijn deur nog open is. Die drukken dan wild op de knoppen en bonzen op de ramen. Dan denk ik: gast, word wakker.’’

Hebben ze het nog over uw leeftijd gehad?
,,Nee, het is geen gespreksonderwerp geweest. Dat vind ik top. Wie gezond is en de tests haalt is welkom. Ik ben voor drie jaar goedgekeurd, maar alleen met mijn bril op, want zonder stuur ik de trein de verkeerde kant op, haha.’’

Wanneer bent u met de opleiding begonnen?
,,Vanaf 17 oktober ben ik bezig met werkend leren. Zo’n twee à drie dagen werk ik al op de trein, ik ga in Amersfoort naar school en doe e-learning. De jongste in de klas is 23, de oudste ben ik en daartussen ook 40’ers en 50’ers. Het zijn mensen uit zorg, horeca en politie. Ik heb tientallen diensten gedraaid en begin al wat routine te krijgen. Als chef-trein oftewel conducteur moet je ook zorgen dat de trein veilig vertrekt.’’

Wat zijn de andere werkzaamheden?
,,Kaartjesknippers zijn we niet meer, ik moet scannen. Al heet de software daarvoor trouwens wel Kniptang. In de toekomst hebben reizigers vast een chip in hun oor om te scannen, haha. Verder loop ik door de trein, verleen service en maak praatjes. Dan zie ik meteen wie er zoal zijn en aan de hand daarvan besluit ik hoe vaak ik door de trein loop.’’

En dan hebben we ook nog het omroepen.
,,Soms gaat dat automatisch, maar je kunt altijd aanvullen. Op intercity’s doe je alles zelf, met overstapmogelijkheden en bijzondere gebeurtenissen. De reizigers goed informeren is belangrijk.’’

Geeft u er een eigen draai aan?
,,Zeker. Als ik net een groepje reizigers gesproken heb dat gaat stappen in Eindhoven, dan wens ik ze even een prettige dag. Dat vinden mensen leuk. Op de training leren we dat we ‘oma’ thuis moeten laten. Oftewel: opinies, meningen, aannames. De conducteur moet neutraal zijn. Maar als we uit de hoofdstad komen en Utrecht naderen, vraag ik zeker wat het mooiste is dat uit Amsterdam komt. Antwoord: de trein naar Utrecht en u zit erin. Gefeliciteerd! Met mijn Utrechts accent, moet kunnen. Maar misschien niet in een volle trein met Ajaxsupporters.’’